بررسی تنوع ژنتیکی و تنگنای ژنتیکی در جمعیت بز رائینی کرمان

مطالعه حاضر برای تجزیه و تحلیل ژنتیکی در سطح مولکولی جمعیت بزهای رانینی کرمان جهت حفاظت، برنامه ریزی پایدار و بهره برداری که نهایتاً می تواند منجر به بهبود وضعیت امرار معاش پرورش دهندگان شود، ا نجام شده است. جمعیت های بز ایران به عنوان یکی از ذخایر ارزشمند منابع بزهای جهان شناخته شده اند. مطالعه تنوع ژنتیکی در جمعیت مذکور با استفاده از سیزده نشگر ریزماهواره انجام شد. تعداد کل آللهای مشاهده شده 92 آلل با میانگین 70.08 آلل در هر جایگاه و دامنه بین 4 آلل در ریزماهواره MAF64 و 10 آلل در ریزماهواره BM121 برآورد گردید. مقادیر هتروزایگوتی مشاهده شده، محتوای اطلاعات چندشکلی، شاخص شانون و هتروزیگوتی مورد انتظار به ترتیب0.808، 0.76، 1.72 و 0.796 برآورد گردید که نشان دهنده وجود تنوع ژنتیکی بالا در این جمعیت می باشد. فقط هشت جایگاه از سیزده جایگاه مورد مطالعه در تعادل هاردی واینبرگ بود. میانگین ه مخونی (Fis) برابر 0.016- بود و از 13 جایگاه فقط چهار جایگاه دارای Fis مثبت و بقیه منفی بودند. فرضیه وجود تنگنای ژنتیکی مورد آزمون قرار گرفت که نتیجه نشان از عدم وجود تنگنای ژنتیکی برای جمعیت مذکور در سالهای اخیر را تأئید کرد.

کلیدواژه ها:

تنگنای ژنتیکی ، تنوع ژنتیکی ، ریزماهواره ، بز رائینی