اثر فشار چرا و گردشگری بر تنوع زیستی گونه های گیاهی در پارک ملی و پناهگاه حیات وحش دز

در این مطالعه تأثیر فشار چرا و اکوتوریسم بر تنوع گونه های گیاهی منطقه حفاظت شده دز در جنوب ایران بررسی شده است. بدین منظور وضعیت شاخص های تنوع گونه ای دو منطقه با فشار چرا و اکوتوریسمی زیاد و کم در مورد مقایسه قرار گرفت. جهت مطالعه پوشش گیاهی تعداد 30 پلات 1 متر مربعی برای شمارش درصد گونه های گیاهی به صورت کاملاً تصادفی در هر منطقه پیاده شد. این م نطقه در 31 درجه و 35 دقیقه تا 32 درجه و 15 دقیقه عرض شمالی و 48 درجه و 21 دقیقه تا 48 درجه و 51 دقیقه شرقی واقع می باشد. مساحت منطقه حفاظت شده و پناهگاه حیات وحش دز بترتیب 17533 و 5301 هکتار می باشد. در 45 کیلومتری شهرستان دزفول واقع شده و نوع بهره برداری از آن جنگلی و جاذبه های آن اراضی جنگلی با عبور رودخانه دز و همچنین تنوع پرندگان منطقه از جاذبه های جنگل دز می باشند. با توجه به نرمال بودن داده ها برای مقایسه میانگین های حاصل از تحلیل های تنوع و معنی دار بودن آنها از آزمون t غیر جفتی استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین دو منطقه با فشار چرا و اکوتوریسم زیاد، و کم شاخصهای تنوع، غنا و غالبیت ارتباط معنی داری را نشان مید هند. اما شاخصهای یکنواختی ارتباط معنی داری را نشان نمی د هند.

کلیدواژه ها:

چرا ، اکوتوریسم ، تنوع زیستی ، منطقه حفاظت شده دز