اصالت سنجی آب لیمو به وسیله تعیین اسیدهای آلی اصلی با روش آنزیمی

در این تحقیق مقدار سیتریک، ایزو سیتریک اسید و نسبت آنها، به عنوان شاخص شناسایی تقلب درآبلیموی ایرانی بررسی شد. ۳۰ نمونه، ازدو نوع لیموی تازه لایم پرشین و مکزیکن از بازار تهیه آبلیموی طبیعی تهیه و مقدار سیتریک و ایزو سیتریک اسید در آنها به روش آنزیمی NADPH اسپکتروسکوپی اندازه گیری شد. تعداد۵۰ نمونه آبلیموی تجاری از بازار مصرف تهیه و مقدار این دو اسید در آنها اندازه گیری شد. حد تشخیص و حد تعیین مقدار برای سیتریک اسید به ترتیب۰۹۸/۰ و ۲۹۸/۰ و برای ایزو سیتریک اسید به ترتیب۱/۰ و ۳۵/۰ میلی گرم در لیتر بدست آمد. میزان بازیافت این دو اسید با استفاده از روش آنزیمی از ۹۶ تا ۹۹% برای سیتریک و از ۹۷ تا ۹۹% برای دی ایزو سیتریک اسید متغیر بود. صحت روش با استفاده از محلول های مرجع معتبر تایید و همه نتایج به دست آمده دارای مقادیر z-score قابل قبول بودند. دقت روش از نظر انحراف استاندارد نسبی زیر ۸/۴ درصد بود. مقدار سیتریک و ایزو سیتریک اسید در نمونه های طبیعی لایم پرشین و مکزیکن به ترتیب از ۴۰/۵±۸/۴۷ تا ۴۸/۴±۵/۵۶  گرم درلیتر و از ۰۶۱/۰±۲۲۱/۰ تا ۰۶۳/۰±۲۶۶/۰ گرم در لیتر متغیر بوده و بین دو واریته تفاوت معنی دار وجود نداشت (P>۰/۰۵). حدود ۴/۴۴ درصد از نمونه های آب لیموی بازار مصرف با استاندارد مطابقت نداشته و تقلبی بودند. روش آنزیمی مورد استفاده برای اندازه گیری سیتریک و ایزو سیتریک اسید از دقت، صحت و قابلیت تفکیک پذیری بسیار خوبی برخوردار بوده و نسبت به روش کروماتوگرافی در مدت زمان کوتاهتر و با هزینه کمتر قابل انجام است.

کلیدواژه ها:

آبلیموترش ، سیتریک اسید ، دی ایزوسیتریک اسید ، تقلب