هوش مصنوعی و تحول در حقوق عمومی: فرصت ها، چالش ها و الزامات حقوقی در حکمرانی دیجیتال

هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از تحولات فناوری های نوین، تاثیرات عمیقی بر تمامی جنبه های زندگی بشری گذاشته است. یکی از مهم ترین عرصه هایی که این تغییرات را تجربه کرده، نظام های حقوقی و حکمرانی عمومی است. با گسترش کاربردهای AI در حوزه های مختلف از جمله تصمیم گیری خودکار، تحلیل داده های کلان و بهینه سازی فرآیندهای اجرایی، این فناوری در حال تبدیل شدن به ابزاری کلیدی برای بهبود کارآمدی و شفافیت در حکمرانی دیجیتال است. در این راستا، سیستم های هوش مصنوعی می توانند در بهبود فرآیندهای دولتی، تسهیل خدمات عمومی و نظارت بر اجرای قوانین نقش بسزایی ایفا کنند. با این حال، استفاده از هوش مصنوعی در بخش عمومی با چالش های جدی حقوقی و اخلاقی همراه است. یکی از بزرگترین نگرانی ها، مسئولیت های حقوقی در قبال تصمیمات خودکار است که ممکن است پیامدهای غیرمنتظره یا ناعادلانه به دنبال داشته باشد. علاوه بر این، حریم خصوصی و حفاظت از داده های شخصی، به ویژه در سیستم های جمع آوری داده و تحلیل آن ها، یکی دیگر از نگرانی های اصلی در بهره برداری از این فناوری است. تبعیض الگوریتمی و احتمال وقوع تصمیمات ناعادلانه نیز از جمله چالش های اخلاقی است که نیازمند توجه خاصی در فرآیند تنظیم گری است. این مقاله به بررسی تمامی این ابعاد پرداخته و به تحلیل فرصت ها و چالش های موجود در کاربرد هوش مصنوعی در حقوق عمومی می پردازد. در بخش اول، تاثیر هوش مصنوعی بر حکمرانی دیجیتال و بهبود فرآیندهای حکومتی مورد بحث قرار خواهد گرفت. سپس چالش های قانونی و اخلاقی از جمله مسئولیت های حقوقی و نگرانی های حریم خصوصی بررسی خواهند شد. در نهایت، مقاله الزامات حقوقی و تنظیم گری هایی که برای استفاده مسئولانه از این فناوری در حوزه عمومی ضروری است، مورد بررسی قرار می دهد. این تحلیل به دنبال ارائه راهکارهایی برای تسهیل استفاده موثر از هوش مصنوعی در حکمرانی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی و حکمرانی ، دیجیتال ، تصمیم گیری خودکار و مسئولیت ، حقوقی ، چالش های اخلاقی و تبعیض الگوریتمی ، شفافیت و کارآمدی در بخش عمومی ، تنظیم گری و الزامات حقوقی