عوامل موثر بر دلبستگی مکانی دانشجویان دختر در فضاهای داخلی خوابگاهی

محل زندگی افراد تنها یک عنصر فیزیکی نیست. بلکه شامل همه عوامل روحی و هیجانی افراد می شود. مکان افراد شامل تعاملات اجتماعی و رفع نیازهای فردی است که عامل ایجاد علاقه و دلبستگی در بین افراد است. افراد در هر محله یا شهر، به محل زندگی خود دلبستگی دارند که این دلبستگی ناشی از تعلق و عناصر فیزیکی است که باعث ایجاد هویت در مکان می شود. تاثیرات دلبستگی مستقیما بر افراد و مکان تاثیر می گذارد و سلامت روان و آسایش روانی را در افراد افزایش می دهد. دانشجویان سرمایه ی عظیم انسانی و فکری در هر کشوری به شمار می آیند. رضایتمندی از سکونت در خوابگاه های دانشگاهی یکی از جنبه های مهم پایداری در آموزش عالی به شمار می رود. غالبا ساختار کالبدی و عملکردی خوابگاه برای دانشجویان با خانه متفاوت است. چنین به نظر می رسد که مکان خوابگاه، محیطی مناسب برای ارزیابی احساسات متفاوت افراد در بازه های زمانی مختلف، از هنگام ورود، در طول زمان اقامت و هنگام فارغ التحصیلی به شمار می آید. با توجه به بافت فرهنگی و اجتماعی کشور ما و محدودیت و آسیب پذیری بیشتر دختران نسبت به پسران، جلوگیری از انزواطلبی آنان که ناشی از دوری از خانواده و غربت است و انتظارات انسانی از آن فضا و رفتارهای فردی و اجتماعی در استفاده از آن فضا مورد توجه قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

عوامل دلبستگی مکانی ، خوابگاه دختران ، سلامت روان ، معماری داخلی