دیدگاه های نوین در تاب آوری شهری در مقابل سوانح مطالعه موردی: شهر تهران

علی رغم گذشت بیش از سه دهه از انجام تحقیقات اولیه در مورد تاب آوری شهرها، هنوز این مفهوم فاقد یک درک فراگیر و عملیاتی در حوزه های مختلف علمی و از جمله مدیریت سوانح است. زمانی یک شهر به طور کامل تاب آور محسوب خواهد شد که تمامی شاخص ها، مولفه ها و ابعاد تاب آوری در آن شهر در وضعیت بهتر و در حالت رشد و ارتقا قرار گیرند و چه بسا که ارتقای ناموزون ابعاد مختلف در مسیر تاب آوری شهری خیلی به تاب آور شدن کلیت یک شهر و مردمان آن منجر نخواهد شد. پیشرو بودن بعد اجتماعی-اقتصادی به عنوان بعدی که بیشترین ارتباط را با مردم و شهروندان دارد، در تاب آوری شهرها بسیار حائز اهمیت است. هدف این پژوهش به بررسی ابعاد اجتماعی و اقتصادی، رویکردها و مفاهیم شهر تاب آور بعنوان یکی از رویکردهای نوین در زمینه کاهش آسیب پذیری و ارتقاء مدیریت بحران، می پردازد. این تحقیق یک مطالعه مروری است که از منابع کتابخانه ای و اسنادی مختلف جمع آوری و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

رویکرد ، تاب آوری ، سوانح ، جوامع بشری ، مدیریت بحران ، مخاطرات