طراحی شهری آینده نگر به منظور ارتقاء امنیت زنان و کاهش بزهکاری (نمونه مورد مطالعه، محله حسینیه زنجان)

به دنبال گسترش شهر و شهرنشینی در دوران معاصر و همزمانی آن با تحولات هوشمندسازی، جهان شاهد حضور پررنگ تر زنان در عرصه های اجتماعی و اقتصادی بوده است. به تبع این حضور، موضوعات تازه ای در باب فضاهای شهری و زنان مطرح می شود. یکی از این مسائل، وجود فضاهای فاقد امنیت در شهرهاست که باعث ایجاد حس ناامنی در شهروندان، خصوصا زنان به عنوان یک قشر آسیب پذیر می شود. پژوهش حاضر به تاثیر فضاهای شهری آینده نگر بر ارتقاء امنیت و افزایش حضورپذیری زنان در شهر زنجان (محله حسینیه) پرداخته است. گردآوری اطلاعات پژوهش به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. در شیوه میدانی با استفاده از روش برداشت و تکمیل پرسش نامه اطلاعات مورد نیاز گردآوری شده است. پژوهش بر این فرض استوار است که ارتقاء امنیت محیط های شهری تاثیر مستقیم روی زندگی ساکنان شهرها دارد. هدف پژوهش حاضر ارائه راهکاری برای طراحی فضای شهری برای شهرهای آینده به منظور ارتقاء امنیت، کاهش بزهکاری و افزایش حضور و مشارکت زنان در محیط های شهری بخصوص در بافت های فرسوده می باشد.

کلیدواژه ها:

امنیت زنان ، احساس امنیت اجتماعی ، فضای شهری ، طراحی شهری آینده نگر