مقایسه تطبیقی نقش طراحی فضای شهری در کاهش آسیب های اجتماعی (منطقه جرم خیز بلوار ابوذر و غیر جرم خیز خیابان نیاوران تهران)

این تحقیق به دنبال به رسیمت شناختن تفاوت ها در هر فضای شهری است. به همین منظور قطبی شدن شهر تهران و تفکیک آن به دو فضای بالا و پایین شهر به عنوان یکی از تجلیات این تفاوت فضایی در طول تحقیق مدنظر قرار گرفته است. همچنین این فرض که ویژگی های کالبدی و اجتماعی یک فضا نقش به سزایی در این فرصت های جرم دارند نیز همواره راهنمای پژوهش بوده است. در این راستا محقق به بررسی جرائم فضاهای شهری شهر تهران و ارائه گونه شناسی از این جرائم پرداخته است. این مهم در فضای شهری جرم خیز بلوار ابوذر و فضای شهری غیر جرم خیز خیابان نیاوران انجام پذیرفته است. تمایز میان نقاط جرم خیز و غیر جرم خیز براساس آمار نیروی انتظامی بوده است. همچنین باید گفت از میان جرائم نیز تحقیق به سنجش قتل، سرقت از منزل، سرقت از ماشین، مصرف مواد مخدر، زورگیری، نزاع و درگیری شهری و کیف قاپی پرداخته است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش، استفاده همزمان از روش کیفی و کمی بوده است. بدین شکل که برای ارزیابی ویژگی های کالبدی و فیزیکی فضاها از روش مشاهده که روشی کیفی است، استفاده شده است. همچنین سنجش جرائم اتفاق افتاده در این فضاها نیز به کمک روش کمی پیمایش انجام یافته است. یافته های تحقیق نشان داد که میان نوع معماری و کالبد فضاهای شهری و میزان جرائم اتفاق افتاده به وضوح رابطه برقرار است. به عبارت دیگر هر چه در فضاهای شهری اصول کنترل و پیشگیری از جرم کمتر به کار گرفته شده باشد، میزان جرائم اتفاق افتاده نیز بیشتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

جرم خیزی ، طراحی شهری ، آسیب های اجتماعی ، خیابان نیاوران ، بلوار ابوذر