بررسی تاثیر آلودگی های نیتروژنی و فسفری بر شبکه های غذایی و کاهش تنوع زیستی آب های شیرین

آلودگی های نیتروژنی و فسفری طی دهه های اخیر به عنوان یکی از اصلی ترین عوامل تخریب اکوسیستم های آب شیرین شناخته می شوند و رشد بی رویه جلبک ها، کاهش شفافیت آب، اختلال در چرخه مواد غذایی و فروپاشی شبکه های بوم شناختی را به دنبال دارند. ورود این مواد مغذی عمدتا از طریق زهکش های کشاورزی، فاضلاب، رواناب شهری و رسوبات غنی شده رخ می دهد و باعث انتقال انرژی نامتوازن در زنجیره های غذایی، تغییر در نسبت فیتوپلانکتون ها، کاهش تنوع جانوری و افزایش مرگ ومیر گونه های حساس می شود. در سال های اخیر، بهره گیری از ابزارهای هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و تحلیل داده های اکولوژیک بزرگ، امکان مدل سازی هم زمان تغییرات غلظت مواد مغذی، شبیه سازی پیامدهای اکوسیستم و پیش بینی نقاط بحرانی کاهش تنوع زیستی را فراهم کرده است. این رویکرد می تواند لایه های پیچیده ای از روابط بین نیتروژن، فسفر، انواع پلانکتون ها، مصرف کنندگان رده های بالاتر و ساختار شبکه های غذایی را آشکار کند. مقاله حاضر با تمرکز بر پیامدهای زیست محیطی آلودگی های نیتروژنی و فسفری و با بهره گیری از تحلیل های نوین داده محور، به بررسی عمیق سازوکارهای کاهش تنوع زیستی در آب های شیرین می پردازد و نشان می دهد چگونه هم افزایی میان پژوهش های بوم شناسی و ابزارهای هوش مصنوعی می تواند به طراحی راهکارهای بهینه برای مدیریت تالاب ها، دریاچه ها و رودخانه ها کمک کند.

کلیدواژه ها:

آلودگی نیتروژنی ، آلودگی فسفری ، شبکه غذایی آب شیرین ، کاهش تنوع زیستی ، مدل سازی داده محور ، یادگیری ماشین زیست محیطی