بررسی نقش پدافند غیرعامل در ارتقای آمادگی میدانی آتش نشانان در رخدادهای شهری

هدف این پژوهش بررسی نقش پدافند غیرعامل در ارتقای آمادگی میدانی نیروهای آتش نشانی در رخدادهای شهری و تبیین رابطه میان ساختارهای کالبدی، مدیریتی و فضایی با عملکرد عملیاتی است. روش تحقیق به صورت مروری انجام شد و ادبیات پژوهشی معتبر شامل مطالعات مرتبط با طراحی شهری، تحلیل شبکه ای، مدیریت عملیات و برنامه ریزی دفاع غیرعامل بررسی گردید. یافته ها نشان داد که اصول پدافند غیرعامل بر چند محور اساسی شامل مکان یابی ایستگاه ها، ساختار فرماندهی حادثه، پایداری زیرساخت های انرژی و هماهنگی نهادی تاثیر مستقیم دارند. همچنین مشخص شد که توزیع نامتناسب ایستگاه ها، ضعف در طراحی شبکه معابر و نبود پشتیبانی انرژی، از عوامل موثر بر کاهش سرعت عملیات هستند و تطبیق زیرساخت های شهری با اصول پدافند غیرعامل می تواند بهبود چشمگیری در کیفیت عملیات ایجاد کند. بررسی تطبیقی یافته ها با نتایج پژوهش های پیشین، از جمله مطالعات برزویی خواه فومنی و همکاران، اسدزاده و باقری و معصومی، نشان داد که ارتباط میان دفاع غیرعامل و آمادگی میدانی در بخش های مختلف پژوهش ها تایید شده است و این تحقیق ابعاد عملیاتی آن را تکمیل می کند. جمع بندی پژوهش نشان می دهد که ارتقای آمادگی میدانی نیازمند ترکیب همزمان برنامه ریزی شهری، تحلیل فضایی و مدیریت سازمانی است و پدافند غیرعامل می تواند نقش چارچوب اصلی این یکپارچگی را ایفا کند.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، آتش نشانی ، آمادگی میدانی ، ایمنی شهری