سنجش آگاهی روستاییان از ابعاد مختلف مدیریت پسماند و تاثیر آن بر سلامت عمومی (مطالعه موردی: روستاهای دهستان قائم آباد، شهرستان نیمروز)

با افزایش جمعیت و گسترش فعالیت های انسانی در نواحی روستایی، حجم پسماندهای تولیدی در بخش های خانگی، کشاورزی، دامداری و خدماتی به طور چشم گیری افزایش یافته است؛ به گونه ای که این مسئله به یکی از چالش های جدی زیست محیطی و بهداشتی در کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران، تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ابعاد مختلف مدیریت پسماند بر سلامت عمومی روستاییان در دهستان قائم آباد از توابع شهرستان نیمروز در استان سیستان و بلوچستان به روش توصیفی-تحلیلی و با رویکرد میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل ۳۴۵ سرپرست خانوار از ۱۳ روستا بود که داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری فریدمن و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بعد اقتصادی مدیریت پسماند با میانگین۴/۴۱  از دیدگاه پاسخ دهندگان در وضعیت مطلوب قرار دارد. سایر ابعاد شامل اجتماعی (۲/۹۷)، محیطی (۲/۹۶)، مدیریتی (۲/۶۳) و فنی و ابزاری (۱/۹۷) در وضعیت ضعیف تری قرار داشتند. همچنین، ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین مدیریت پسماند و سلامت عمومی رابطه آماری معناداری وجود ندارد. این یافته ها بر لزوم بازنگری در سیاست های اجرایی، تقویت زیرساخت های فنی و بهداشتی، ارتقاء نظام مدیریتی و جلب مشارکت مردمی برای بهبود عملکرد نظام مدیریت پسماند و ارتقاء سطح سلامت عمومی در مناطق روستایی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

روستا ، مدیریت پسماند ، سلامت ، دهستان قائم آباد ، شهرستان نیمروز