بررسی رابطه بین موفقیت تحصیلی با شادکامی و تنبلی تحصیلی در بین دانش آموزان دوره دوم ابتدایی شهرستان گرگان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان عزت نفس، شادکامی و انگیزش تحصیلی با موفقیت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه بود. پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ تشکیل می دادند. نمونه ای شامل ۲۱۴ نفر از دانش آموزان به روش تصادفی انتخاب و پرسشنامه های عزت نفس کوپر اسمیت (۱۹۸۹)، شادکامی آکسفورد (۲۰۱۰) و انگیزش تحصیلی والرند (۲۰۰۵) بر روی آنان اجرا شد. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بین عزت نفس، شادکامی و انگیزش تحصیلی با موفقیت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p<۰. ۰۱). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه بیانگر آن است که این سه متغیر پیش بینی کننده قوی برای موفقیت تحصیلی دانش آموزان هستند و مجموعا ۹۶/۸ درصد از واریانس موفقیت تحصیلی را تبیین می کنند. بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که ارتقای عزت نفس، افزایش شادکامی و تقویت انگیزش تحصیلی نقش مهمی در بهبود عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. پیشنهاد می شود برنامه های آموزشی و مشاوره ای مدارس با تاکید بر مولفه های روان شناختی مثبت گرا طراحی و اجرا شوند تا زمینه رشد تحصیلی و فردی دانش آموزان تقویت گردد.

کلیدواژه ها:

شادکامی تحصیلی ، عزت نفس ، انگیزش تحصیلی ، موفقیت تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه.