تعامل دولت و نظام بانکی بر توزیع عادلانه منابع مطالعه موردی برنامه اول تا سوم توسعه 1386-1383

هدف این تحقیق بررسی تأثیر نظام بانکی در توزیع عادلانه منابع و درآمد با استفاده از متغیر وابسته شاخص توسعه انسانی HDI و همچنین بررسی دلایل تأثیر یا عدم تأثیر نظام بانکی )رکن دولت( در بهبود توزیع عادلانه منابع و درآمد در ایران طی سه برنامه توسعه پس از انقلاب است.با توجه به فرضیههای این تحقیق از دو نوع روش تحقیق استنتاجی مبتنی بر تجزیه و تحلیل آماری استفاده میشود: ازبرنامه E-VIEWS برای سنجش تأثیر نظام بانکی بر چگونگی تغییرات شاخص توسعه انسانی و از روش تحقیق ژرفانگر مبتنی بر مصاحبه با نخبگان برای بررسی کیفی تأثیر نهاد دولت بر سیاستهای توزیع عادلانه منابع و درآمدمبتنی بر سیاست های بانکی استفاده میشود. ضریب و علامت درآمدهای بانکی در مدل نشان میدهد که هرگاه درآمدهای بانکی یک درصد افزایش پیدا کند، شاخص توسعه انسانی HDI 0/00 درصد کاهش مییابد و برعکس.همچنین چنانچه ضریب و علامت سهم درآمدهای بانکی مستقیم از GDP بدون نفت یک درصد افزایش پیدا کند، شاخص توسعه انسانی HDI 0/41 درصد افزایش پیدا میکند و برعکس. از لحاظ آماری ارتباط معناداری بین ، درآمدهای بانکی و شاخص توسعه انسانی وجود ندارد. در رابطه با نقش نهاد دولت در تأثیرگذاری بر توزیع عادلانه منابعو درآمد، شاخصهای توضیح دهنده دولت مورد تأیید قرار گرفت که نشان دهنده شکل حامی پروری در اقتصاد و عدم وابستگی نهاد دولت به درآمدهای بانکی است. به بیان دیگر، ویژگیهای دولت در اقتصاد ایران باعث شده که نظام بانکی جهتگیری توزیعی نداشته باشد.

کلیدواژه ها:

نظام بانکی ، توزیع عادلانه درآمد ، دولت ، منابع ، شاخص توسعه انسانی