رقابت پذیری بنگاههای کوچک و متوسط با استفاده از مدل توسعه خوشه ای

فرایند جهانی شدن چالشهای جدیدی را برای بنگاههای متوسط و کوچک در عرصه تجارت و فعالیتهای اقتصادی بوجود آورده است؛ به طوری که ادامه حیات آنها، منوط به تصمیم گیریهای درست و به موقع این بنگاهها در برابر تغییرات و افزایش رقابت پذیری است. توسعه صنعتی مبتنی بر خوشه ها، به عنوان یک راهبرد نوین ارتقای رقابت پذیری بنگاهها مورد توجه برنامه ریزان و نیز سیاست گذاران کشورهای صنعتی و در حال توسعه قرار گرفته است. این پژوهش به رقابت پذیری بنگاههای کوچک و متوسط با استفاده از مفاهیم توسعه خوشههای صنعتی میپردازد. روش کار به این شکل است که عاملهای موثر بر رقابت پذیری بنگاههای کوچک و متوسط از مرور ادبیات و به کمک خبرگان تعیین میشود از بین عاملهای شناسایی شده عاملهای ریشه ای به کمک روش مدل سازی ساختاری تفسیری (ISM) شناسایی و با روش MICMAC تحلیل می شوند. ۵ عامل اصلی و ۱۵ عامل فرعی برای رقابت پذیری این بنگاهها شناسایی شدند. از بین این عاملها، سه عامل "تمرکز جغرافیایی"، "وجود زیرساخت" و "مدیریت زنجیره ارزش"، متغیرهای مستقل هستند؛ ویژگی این عاملها، وابستگی کم هدایت، بالا تاثیرگذاری بیشتر و تاثیر پذیری، کم است. تنها عامل "حمایت از نوآوری" متغیر پیوندی بود که از وابستگی بالا، قدرت هدایت بالا برخوردار است هر تغییر کوچکی بر روی نوآوری موجب تغییرات اساسی در رقابت پذیری بنگاههای کوچک و متوسط خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رقابت پذیری بنگاههای کوچک و متوسط ، خوشههای صنعتی ، مدل سازی ساختاری ، تفسیری ، MICMAC