کاربرد سامانه های هوشمند در مدیریت بحران شهری مطالعه موردی کلان شهر شیراز

در دهه های اخیر رشد سریع شهری و تغییرات محیطی موجب افزایش مخاطرات طبیعی در کلان شهرها شده است. این پژوهش به بررسی نقش سامانه های هوشمند شامل GIS، سنجش از دور InSAR، سامانه های موقعیت یاب ناوگان - AVL اینترنت اشیاء و پلتفرمهای هشدار سریع در ارتقای اثر بخشی مدیریت بحران شهری می پردازد. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی است و داده ها از گزارش مطالعات هوشمندسازی مدیریت بحران شهرداری شیراز و منابع معتبر بین المللی تامین شد. نتایج نشان میدهد ادغام لایه های مکانی با پایش لحظه ای و سامانه های تصمیم یار می تواند زمان واکنش را کاهش، تخصیص منابع را بهینه و فرایندهای پیشگیری تا بازتوانی را تقویت نماید. با وجود این چالشهایی مانند پراکندگی داده کمبود نیروی متخصص، محدودیت های بودجه ای و مسائل حقوقی درباره داده های مکانی مانع بهره برداری کامل است. در پایان راهبردهایی فنی و نهادی برای ایجاد مرکز داده شهری یکپارچه» تقویت ظرفیت سازی انسانی و توسعه پلتفرم های Control&CommandC ارائه شده است. این نتایج میتواند مبنای سیاست گذاری و توسعه فناوری در مدیریت بحران سایر کلان شهرهای ایران قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سامانه های هوشمند مدیریت ، بحران InSAR GIS هشدار سریع ، شیراز