نقش هوش مصنوعی در تحول و سازماندهی جنبش های اجتماعی در عصر دیجیتال

در این مقاله، به بررسی تاثیرات چندلایه و پیچیده هوش مصنوعی بر جنبش های اجتماعی نوظهور پرداخته شده است. با توجه به پیشرفت های سریع فناوری های دیجیتال، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری دوگانه ظاهر شده که هم می تواند به تقویت توانمندی های جنبش های مردمی کمک کند و هم می تواند ابزار سرکوب، کنترل و نظارت شود. در این پژوهش، با تکیه بر منابع معتبر علمی بین المللی و تحلیل تطبیقی روندهای نوین، ابعاد مختلف این رابطه مورد مطالعه قرار گرفته است؛ از جمله نقش الگوریتم های توصیه گر در بسیج افکار عمومی، کاربرد واقعیت مجازی و افزوده در اعتراضات مجازی، استفاده از شبکه های توزیع شده برای حفظ امنیت ارتباطات، و هوش مصنوعی توضیح پذیر برای افزایش اعتماد عمومی. همچنین به چالش های اخلاقی، سیاسی و اجتماعی ناشی از استفاده نادرست یا غیرشفاف از فناوری های هوشمند پرداخته شده است؛ مانند مخاطرات نظارت دولتی، قطبی سازی اطلاعات، و تولید محتوای جعلی. در کنار آن، ظرفیت هوش مصنوعی برای ارتقاء هوش جمعی، بهبود تصمیم گیری جمعی، و حمایت از حقوق شهروندی در بسترهای دیجیتال بررسی شده است. نتایج مقاله نشان می دهد که آینده رابطه بین هوش مصنوعی و جنبش های اجتماعی به شدت وابسته به چگونگی طراحی، تنظیم مقررات و استفاده آگاهانه از این فناوری هاست. این مقاله بر ضرورت تدوین چارچوب های اخلاقی و سیاست گذاری دقیق برای بهره برداری عادلانه و دموکراتیک از هوش مصنوعی در فرآیندهای اجتماعی تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، جنبش های اجتماعی ، نظارت و اخلاق دیجیتال ، بسیج اجتماعی هوشمند