تحلیل حقوقی خسارات مضاعف در نقض حق اختراع: بررسی عدم الزام به اثبات عمد (با تاکید بر نظام حقوقی آمریکا) و بررسی قابلیت اعمال آن در حقوق ایران

بی­تردید، صدور خسارات مضاعف به­عنوان یکی از ضمانت اجراهای مدنی قوی در قانون حق اختراع آمریکا به­منظور جبران ضرر زیان­دیدگان وضع شده است، اما چالش­هایی در خصوص صدور این خسارات و ضرورت اثبات عمد در دادگاه­های آمریکا مطرح شده است. ازآنجایی که این مسئله باعث صدور آرای متناقض، کاهش قابلیت پیش­بینی تصمیمات دادگاه­ها و ابهام در پرونده­های نقض اختراع شده است و می­تواند الگویی برای حقوق ایران باشد، ازاین رو، بحث و پژوهش مستقل در این زمینه ضروری به نظر می­رسد. پرسش اصلی در مقاله حاضر این است که آیا اثبات نقض عمدی برای صدور خسارت مضاعف در پرونده­های حق اختراع آمریکا ضروری است؟ و آیا این نهاد در حقوق ایران قابلیت اعمال دارد؟ در این مقاله درصدد هستیم تا به تحلیل حقوقی این موضوعات بپردازیم. بر اساس یافته­های این مقاله که به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش درآمده است، علی رغم اینکه قانون­گذار آمریکا در مقام بیان بوده­ است، هیچ قید یا شرطی در خصوص اثبات عمد برای نقض اختراع، بر خلاف سایر حوزه­های مالکیت فکری، وضع نکرده است. اگر چه دادگاه­های آمریکا تلاش کرده­اند تا اثبات عمد را برای صدور خسارات مضاعف هماهنگ با سایر حوزه­های مالکیت فکری و یا برای رفع چالش­های پرونده­های قبلی اعمال نمایند، اما این تفسیر با قانون حق اختراع تطبیق ندارد. قانون گذار ایران نیز می تواند با توجه به ضرورت و مصلحت، از این نهاد در جایگاه و کارکرد مناسب خود بهره ببرد.

کلیدواژه ها:

بی مبالاتی عینی ، پرونده سیگیت ، نقض فاحش ، پرونده هالو ، ماده ۲۸۴ قانون ثبت اختراع آمریکا ، معیارهای پرونده رید