نقش الگوهای ارتباطی خانواده و باورهای غیر منطقی در پیش بینی جهت گیری مذهبی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان زابل

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش الگوهای ارتباطی خانواده و باورهای غیرمنطقی در پیش بینی جهت گیری مذهبی دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان زابل بود. روش: این پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان زابل (۸۷۸ نفر) بود که با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری خوشه ای، ۲۹۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های باورهای غیرمنطقی جونز (۱۹۶۹)، الگوی ارتباطی خانواده هیل برن (۱۹۹۴) و مقیاس جهت گیری دینی آلبورت و راس (۱۹۵۰) بودند. پایایی پرسشنامه ها به ترتیب ۸۷/۰، ۸۷/۰ و ۸۴/۰ به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS۲۰ و روش های آماری توصیفی و استنباطی (رگرسیون چندگانه به روش گام به گام) تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که الگوهای ارتباطی خانواده و باورهای غیر منطقی به طور معناداری قادر به پیش بینی جهت گیری مذهبی هستند. این دو متغیر در مجموع ۵۲ درصد از واریانس جهت گیری مذهبی را تبیین کردند. به طور مشخص، از میان ابعاد الگوهای ارتباطی، مولفه های اعتماد، صمیمیت، مسئولیت پذیری و حل تعارض و از میان ابعاد باورهای غیرمنطقی، مولفه های توقع تایید دیگران، اجتناب از مشکل، بی مسئولیتی هیجانی و درماندگی در برابر تغییر، سهم معناداری در پیش بینی جهت گیری مذهبی داشتند. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که بهبود الگوهای ارتباطی خانواده و شناسایی و تعدیل باورهای غیرمنطقی می تواند سهم به سزایی در ارتقای جهت گیری مذهبی سالم در بین دانش آموزان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، باورهای غیر منطقی ، جهت گیری مذهبی.