تاثیر مدیریت منابع انسانی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی بر نوآوری سازمانی با نقش واسطه ای رفتار شهروندی سازمانی انجام شده است. در این مطالعه، مدیریت منابع انسانی به عنوان متغیر مستقل، نوآوری سازمانی به عنوان متغیر وابسته، و رفتار شهروندی سازمانی به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش شامل ۴۸۵ نفر از کارکنان بانک ملت استان اردبیل بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی است. از آنجا که هدف پژوهش بررسی روابط بین متغیرها و آزمون نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی در ارتباط بین مدیریت منابع انسانی و نوآوری سازمانی می باشد، از رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. مدل پژوهش مبتنی بر رویکرد معادلات ساختاری بوده و از نرم افزار AMOS برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه مدیریت منابع انسانی ۱۴ سوالی (۴ گویه) کیتچات (۲۰۲۱) استفاده شد. نوآوری با پرسشنامه وانگ و احمد ۲۰ سوالی با ۵ بعد نوآوری محصول، نوآوری رفتاری، نوآوری فرایندی، نوآوری بازاریابی و نوآوری استراتژیک سنجیده شد. همچنین برای سنجش رفتار شهروندی سازمانی، پرسشنامه ۲۴ سوالی پودساکف و همکاران با ۵ بعد (نوع دوستی، وجدان کاری، جوانمردی یا تحمل پذیری، ادب و احترام و فضیلت مدنی) به کار گرفته شد. پاسخ ها بر اساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که مدیریت منابع انسانی تاثیر معناداری بر نوآوری سازمانی دارد. رفتار شهروندی سازمانی نقش میانجی معناداری در این رابطه ایفا می کند. این یافته ها می توانند به مدیران سازمان ها در جهت ارتقاء رضایت شغلی کارکنان از طریق بهبود طرق استفاده از شیوه های مدیریت منابع انسانی و پرورش نوآوری سازمانی کمک شایانی نمایند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، نوآوری سازمانی ، نقش میانجی ، رفتار شهروندی سازمانی ، توسعه سازمانی ، بانک ملت ، بهبود عملکرد