طراحی آموزش تلفیقی و یادگیری دیجیتال برای توسعه مهارت های حرفه ای فرهنگیان و افزایش اثر گذاری آموزشی

تحولات سریع فناوری های دیجیتال، الگوهای یاددهی–یادگیری را دستخوش تغییرات بنیادین کرده است. در دهه اخیر، نظام های آموزشی جهان به سمت بهره گیری از آموزش تلفیقی (Blended Learning) به عنوان رویکردی انعطاف پذیر، فراگیر و اثربخش حرکت کرده اند. در ایران نیز ضرورت توسعه مهارت های حرفه ای فرهنگیان و تقویت کیفیت آموزشی، توجه به الگوهای نوین یادگیری دیجیتال را بیش از گذشته آشکار کرده است. مقاله حاضر با هدف تبیین مبانی نظری آموزش تلفیقی، بررسی نقش یادگیری دیجیتال در ارتقای صلاحیت های حرفه ای معلمان، و ارائه چارچوبی پیشنهادی برای طراحی برنامه های توانمندسازی فرهنگیان تدوین شده است.نتایج بررسی ها نشان می دهد که آموزش تلفیقی می تواند فرصت های یادگیری شخصی سازی شده، تعاملی و مستمر را برای معلمان ایجاد کند، کیفیت فرآیند آموزش را افزایش دهد، و با کاهش محدودیت های زمانی و مکانی، مشارکت فرهنگیان را در دوره های توانمندسازی توسعه دهد. همچنین استفاده از فناوری های آموزشی مانند سامانه های مدیریت یادگیری، شبکه های یادگیری حرفه ای، ابزارهای تولید محتوا، و یادگیری مبتنی بر مسئله، باعث بهبود مهارت های طراحی آموزشی، ارزشیابی یادگیرندگان، و روش های تدریس نوین می شود.در پایان مقاله، چارچوبی عملی برای طراحی دوره های آموزش تلفیقی معلمان ارائه شده است که بر ترکیب یادگیری آنلاین، جلسات حضوری، تمرین های میدانی، بازتاب حرفه ای، و ارزشیابی چندبعدی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

موزش تلفیقی ، یادگیری دیجیتال ، توسعه حرفه ای معلمان ، فناوری آموزشی ، اثرگذاری آموزش ، توانمندسازی فرهنگیان.