نقش واسطه ای مدیریت دانش در رابطه هوش سازمانی با اثربخشی سازمانی در دانشگاه شیراز

هدف پژوهش حاضر، تبیین نقش واسطه ای مدیریت دانش در رابطه با هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی در دانشگاه شیراز بوده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد مطالعه، شامل کارکنان دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 1400-1399 بالغ بر 1414 نفر بوده که حجم نمونه به تعداد 135 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای یک مرحله ای، از سه معاونت ستادی دانشگاه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از سه پرسشنامه مدیریت دانش سالیاس و جونز (2001)، پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت (2002) و پرسشنامه اثربخشی سازمانی پارسونز (1969) استفاده شده است. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش بارون و کنی و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین هوش سازمانی با اثربخشی سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین مدیریت دانش با اثربخشی سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بین هوش سازمانی با مدیریت دانش رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. هوش سازمانی به طور معناداری قادر به پیش بینی اثربخشی سازمانی و مدیریت دانش می باشد. مدیریت دانش به طور معناداری قادر به پیش بینی اثربخشی سازمانی می باشد. مدیریت دانش در رابطه با هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی نقش واسطه ای ایفا می نماید. یافته ها بدین معناست که توجه و تاکید بر مدیریت دانش و اجرای آن در دانشگاه شیراز، می تواند منجر به تاثیر هرکدام از متغیرهای هوش سازمانی و اثربخشی سازمانی بر روی یکدیگر شود و هر یک در پیاده سازی موفق دیگری در دانشگاه موثر باشد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی سازمانی ، مدیریت دانش ، هوش سازمانی