بررسی اهمیت و کاربرد بازی در امر آموزش درس تربیت بدنی

برنامه درسی تربیت بدنی در دوره ابتدایی برمبنای نیازها، علائق و ویژگی های جسمانی، حرکتی، ذهنی و عاطفی کودکان استوار است. از این رو ایجاد بستری مناسب برای توسعه و بهبود هرچه بیشتر توانایی های ذهنی، جسمانی و حرکتی دانش آموزان در کنار توسعه روابط اجتماعی، پرورش ارزش های اخلاقی و نگرش مثبت به فعالیت بدنی از جمله اهداف اصلی این برنامه درسی در مدارس به شمار می آید؛ که یکی از این بستر های مناسب برای آموزش این درس استفاده از بازی های آموزشی و مناسب می باشد و در این تحقیق نیز به بررسی اهمیت و کاربرد بازی در امر آموزش درس تربیت بدنی می پردازیم. روش تحقیق در این مقاله به صورت مروری-ترویجی بوده و از مقالات و منابع مرتبط استفاده شده است. در نهایت بعد از بررسی های صورت گرفته نتیجه چنان حاصل شد که بازی های آموزشی و هدفمند برای تحول شناختی، عاطفی، اجتماعی و جسمانی دانش آموز ضرورت تام دارد. بازی طریقه یادگیری دانش آموز درباره بدن خود و دنیای پیرامون آن است. بازی وسیله ای برای سازندگی دانش آموز در ساعات آموزشی تربیت بدنی است و دانش آموز از این طریق یاد می گیرد، ابداع می کند و تجربه می نماید. بازی رشد هوشی را تسریع می کند و برای رشد مهارت های ذهنی اساسی است. دانش آموزان در بازی می توانند بدون دخالت دیگران تجربه بیندوزند و در این ضمن توانایی هایی را که لازم است کسب کنند.

کلیدواژه ها:

آموزش و یادگیری ، فعالیت بدنی ، دانش آموز.