آسیب شناسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی در کیفیت یادگیری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی شبکه های اجتماعی مجازی در کیفیت یادگیری دانش آموزان انجام پذیرفت. نوع پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از لحاظ نوع داده از نوع توصیفی کیفی از نوع تحلیل مضمون بود. مشارکت کنندگان، شامل خبرگان نظری و تجربی بودند. حجم نمونه بر اساس اصل اشباع تعیین شد و تعداد ۱۷ نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند بود. برای گردآوری داده ها از دو روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. ابزار پژوهش شامل مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان بود. روایی و پایایی ابزار مورد سنجش و تایید قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون با نرم افزار MAXQDA نسخه Analytics Pro سال ۲۰۱۸ استفاده شد. یافته های نشان دادند آسیب های شبکه های مجازی در کیفیت یادگیری دانش آموزان در سه بخش اجتماعی، آموزشی و روانی دسته بندی شد. آسیب های اجتماعی شامل ضعف ارتباط خانوادگی، افزایش رفتارهای پرخطر، کاهش تعاملات اجتماعی بود. آسیب های آموزشی شامل وابستگی به اطلاعات غیرعلمی، افت تحصیلی، کاهش تمرکز در کلاس و آسیب های روانی شامل اعتیاد به شبکه های اجتماعی، احساس استرس و کاهش اعتماد به نفس بود. نتایج پژوهش بر اهمیت فرهنگ سازی و آموزش در زمینه ی آسیب های شبکه های اجتماعی مجازی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، شبکه های اجتماعی مجازی ، کیفیت یادگیری دانش آموزان.