نقش سایش اجتماعی و ترومای سازمانی با اینرسی سازمانی در مدیران مدارس ابتدایی ناحیه یک شهرستان ارومیه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سایش اجتماعی و ترومای سازمانی بر اینرسی سازمانی در مدیران مدارس ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ارومیه می باشد. سایش اجتماعی، که شامل تنش ها و تعارض های میان فردی و سازمانی است، به همراه ترومای سازمانی، که ناشی از تغییرات ساختاری، سیاست های ناکارآمد و فشارهای محیطی است، می تواند منجر به افزایش اینرسی سازمانی شود. اینرسی سازمانی موجب کاهش پذیرش تغییرات مدیریتی و آموزشی، افت نوآوری و کاهش اثربخشی مدارس می شود. روش تحقیق این پژوهش از نظر هدف توصیفی از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری آن شامل ۳۴۲۸ نفر از مدیران مدارس ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود. از میان این افراد، ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و پرسشنامه ها میان آن ها توزیع شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد سایش اجتماعی، ترومای سازمانی و اینرسی سازمانی استفاده شد که در قالب ۸۴ سوال بسته و بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت طراحی شده بود. نتایج پژوهش نشان داد که افزایش سایش اجتماعی و ترومای سازمانی، سطح اینرسی سازمانی را در مدیران مدارس افزایش می دهد. این موضوع باعث می شود که مدیران در برابر تغییرات آموزشی و مدیریتی مقاومت بیشتری نشان دهند، تمایل کمتری به استفاده از روش های نوین داشته باشند و بیشتر به حفظ وضعیت موجود متمرکز شوند. به منظور کاهش اینرسی سازمانی، بهبود ارتباطات سازمانی، برگزاری دوره های آموزشی و ارائه حمایت های روان شناختی به مدیران پیشنهاد می شود. همچنین، تدوین سیاست های حمایتی و تامین منابع کافی می تواند به افزایش پذیرش تغییرات و نوآوری در مدارس کمک کند. در مجموع، یافته های این پژوهش بر اهمیت مدیریت تعارضات سازمانی و توجه به سلامت روانی مدیران در راستای بهبود عملکرد مدارس تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سایش اجتماعی ، ترومای سازمانی ، اینرسی سازمانی ، مدیران مدارس ابتدایی.