طراحی باغ موزه موسیقی شهر اصفهان با هدف ارتقا تعاملات شهروندان و هنرمندان

موسیقی به عنوان یکی از قدیمی ترین و تاثیرگذارترین هنرهای بشری، نقش مهمی در فرهنگ ها و تمدن های مختلف داشته است. این هنر ترکیبی از صدا و سکوت است که با ایجاد ارتباطی احساسی و عمیق میان انسان ها، تاریخ و هویت ملت ها را منعکس می کند. این پژوهش با توجه به افت علاقه جوانان به موسیقی سنتی و کاهش تعامل میان هنرمندان و جامعه، تلاش دارد فضایی را طراحی کند که از طریق آن موسیقی ایرانی و فرهنگ غنی آن دوباره زنده شود. شهر اصفهان با پیشینه تاریخی غنی در زمینه هنر و موسیقی و همچنین الگوی باغ ایرانی، بستر مناسبی برای این طرح بوده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش کیفی و رویکرد توصیفی-تحلیلی، به تحلیل عناصر مشترک میان معماری ایرانی، موسیقی سنتی و هندسه باغ ایرانی پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش، طراحی باغ موزه ای است که به تعامل بیشتر میان هنرمندان و مردم کمک کرده و نقش موثری در افزایش آگاهی عمومی نسبت به موسیقی سنتی داشته باشد. همچنین مفهوم چلیپا به عنوان نمادی از عناصر چهارگانه هستی و پیوند آن با اهداف موزه داری و حفظ آثار هنری، الهام بخش فرم کلی طرح موزه بوده است. این پایان نامه در نهایت تلاش دارد با استفاده از اصول معماری ایرانی و موسیقی، فضایی را خلق کند که بتواند به عنوان پلی میان فرهنگ، هنر و جامعه عمل کند و نقش موثری در ترویج تعاملات اجتماعی و حفظ هویت هنری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

باغ موزه ، موسیقی ، معماری و موسیقی ، تعاملات جامعه ، جامعه هنرمندان