تاثیر اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) بر عملکرد تحصیلی و عوامل مرتبط

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) به عنوان یکی از رایج ترین اختلالات عصبی رشدی، پیامدهای چشمگیری بر ابعاد مختلف زندگی تحصیلی کودکان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی میان علائم ADHD، کارکردهای شناختی، سلامت روان، انگیزه پیشرفت و دستاوردهای تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی صورت پذیرفته است. نتایج حاکی از وجود یک رابطه منفی و معنادار بین شدت علائم ADHD، به ویژه مولفه بی توجهی و عملکرد تحصیلی است؛ به طوری که دانش آموزان با علائم شدیدتر نمرات پایین تری را کسب کرده اند. علاوه بر این، دانش آموزان مبتلا به ADHD در مقایسه با همسالان غیرمبتلا، از سطوح پایین تر سلامت روان و انگیزه پیشرفت برخوردارند. این عوامل به طور مستقیم و غیرمستقیم بر افت عملکرد تحصیلی آنها تاثیر می گذارند. تحلیل ها نشان می دهد که کاستی ها در کارکردهای شناختی سطح بالا بر اساس نظریه PASS (برنامه ریزی، توجه، پردازش همزمان و متوالی) به عنوان پیش بینی کننده های قدرتمندی برای عملکرد تحصیلی عمل می کنند. قوی ترین همبستگی مثبت میان پردازش متوالی و نمرات تحصیلی مشاهده گردید. چالش های آموزشی و محیطی از جمله عدم درک صحیح معلمان از ماهیت ADHD، کمبود منابع آموزشی و فشارهای محیطی فرآیند یادگیری را برای این دانش آموزان دشوارتر می سازد.

کلیدواژه ها:

اختلال نقص توجه و بیش فعالی ، اختلالات یادگیری ، عملکرد تحصیلی ، مداخلات آموزشی ، تحلیل رفتاری