طراحی و اعتباریابی مدل کاهش اینرسی سازمانی در آموزش و پرورش شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتباریابی مدل کاهش اینرسی سازمانی در آموزش و پرورش شیراز بود. این پژوهش از نوع توسعه ای با طرح آمیخته اکتشافی متوالی اکتشافی از نوع ابزارسازی بود. بخش کیفی با استفاده از تحلیل مضمون و مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد انتخاب مشارکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس معیار اشباع نظری بود و براساس آن مصاحبه های عمیق با بیست و چهار نفر از مدیران و معلمان آموزش و پرورش شیراز در ارتباط با پدیده ی مورد بررسی انجام شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی داده ها از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور خبرگان در پژوهش استفاده شد. یافته ها نشان داد طراحی و اعتباریابی مدل کاهش اینرسی سازمانی در آموزش و پرورش شیراز دارای ۴ بعد و ۳۷ شاخص می باشد که مشتمل بر ابعاد ارتقای زیرساخت ها، سازمانی، بهبود فرایندهای سازمانی، توسعه قابلیت های فردی معلمان و ارتقای شایستگی مدیران مدارس می باشد که هر یک به نوبه ی خود دارای مولفه های چندی می باشند. براساس یافته های بخش، اول مقیاسی برای استفاده در بخش کمی طراحی و در بین معلمان آموزش و پرورش شیراز توزیع گردید. بخش کمی پژوهش با استفاده از روش توصیفی همبستگی انجام شد. لازم به ذکر است در بخش کمی جامعه ی آماری معلمان آموزش و پرورش شهر شیراز بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله، ۲۲۰ نفر انتخاب و پرسشنامه را تکمیل نمودند. براساس داده های گردآوری شده در این مرحله در بخش کمی اعتبار مدل کاهش اینرسی سازمانی در آموزش و پرورش شیراز در بخش کیفی با استفاده از روش تحلیل عامل تاییدی و به وسیله نرم افزار Smart Pls سنجش و تایید شد. نتایج حاکی از آن بود که چارچوب مفهومی کاهش اینرسی سازمانی در آموزش و پرورش شیراز شامل چهار بعد اصلی ارتقای زیرساخت ها، سازمانی، بهبود فرایندهای سازمانی، توسعه قابلیت های فردی معلمان و ارتقای شایستگی مدیران مدارس می باشد.

کلیدواژه ها:

اینرسی ، سازمانی ، رویکرد ترکیبی ، تحلیل مضمون ، آموزش و پرورش