چالش های شاگردپروری دانشگاهی در عصر رسانه و هوش مصنوعی؛ مطالعه ای کیفی

این پژوهش با هدف بررسی چالش هایی که استادان دانشگاه اعم از اعضای هیئت علمی یا مدعو در رسالت شاگردپروری و در زمانه ای که فضای مجازی، رسانه های شبکه ای و هوش مصنوعی بر فضای دانشگاه ها سایه انداخته و نسل جوان را مخاطب اصلی خود قرار داده انجام شد. رویکرد پژوهش کیفی و با روش پدیدارشناختی انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق با تعداد ۹ نفر از استادان دانشگاه بود. تحلیل داده ها با روش کلایزی و در محیط نرم افزار مکس کیودا انجام شد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که رواج فناوری های جدید و به ویژه شبکه های اجتماعی و فضای مجازی، به جهت ایجاد درگیری و وابستگی بالای دانشجویان به آن ها و همچنین هوش مصنوعی به دلیل اتکاء ایشان در امور تحصیلی و پژوهشی در عین پایین بودن سواد رسانه ای و فناوری و نیز موانست نسبتا کمتر استادان با این فناوری ها، وظیفه شاگردپروری استادان را تحت تاثیر قرار داده و موجب ایجاد دشواری هایی در فرایندهای تعلیمی و تربیتی برای ایشان شده است. بر این اساس لازم است تدابیر جامع و کاملی برای آشناسازی استادان با نحوه استفاده از فناوری های جدید و به ویژه هوش مصنوعی در کلاس درس اندیشیده شده و مهارت های مورد نیاز در ایشان برقرار شود.

کلیدواژه ها:

شاگردپروری ، هوش مصنوعی ، فضای مجازی ، رسانه