نقش هوش مصنوعی در ارتقای یادگیری مهارت های شناختی دانش آموزان متوسطه

تحول دیجیتال در قرن بیست و یکم، نظام های آموزشی را با چالش ها و فرصت های بی نظیری روبرو کرده است و در این میان، هوش مصنوعی به عنوان یک فناوری پیشران، پتانسیل عظیمی برای دگرگونی فرایندهای یاددهی و یادگیری، به ویژه در مقطع متوسطه که دوران طلایی رشد مهارت های شناختی است، دارد. هدف از این مقاله مروری، بررسی دقیق نقش و تاثیر ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی بر ارتقای مهارت های شناختی نظیر تفکر انتقادی، حل مسئله، خلاقیت و فراشناخت در دانش آموزان دوره متوسطه است. این مطالعه با مرور سیستماتیک منابع و متون علمی معتبر، به واکاوی مکانیسم هایی می پردازد که از طریق آن ها فناوری های هوشمند می توانند محدودیت های آموزش سنتی را رفع کرده و یادگیری را شخصی سازی نمایند. نتایج تحلیل محتوا نشان می دهد که سیستم های تطبیقی، شبیه سازهای آموزشی و پلتفرم های مبتنی بر داده، با کاهش بار شناختی اضافی و ارائه بازخوردهای آنی و دقیق، بستر مناسبی برای عمیق تر شدن یادگیری فراهم می کنند. همچنین، هوش مصنوعی با ایجاد محیط های یادگیری تعاملی و بازی وارسازی شده، انگیزه درونی دانش آموزان را تقویت کرده و آنان را به سوی یادگیری خودتنظیم هدایت می کند. با این حال، بهره گیری موثر از این فناوری نیازمند توجه به ملاحظات اخلاقی، زیرساخت های فنی و آموزش معلمان است تا از بروز شکاف دیجیتالی جلوگیری شود. در نهایت، پژوهش حاضر استدلال می کند که هوش مصنوعی نه جایگزین معلم، بلکه ابزاری قدرتمند برای توانمندسازی ذهن دانش آموزان و آماده سازی آنان برای زیستن در عصر پیچیدگی ها است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های شناختی ، آموزش متوسطه ، یادگیری تطبیقی ، خلاقیت آموزشی