مرور نقش سبک های ارتباطی معلم در رشد شناختی و هیجانی دانش آموزان متوسطه

دوره متوسطه به عنوان یکی از حساس ترین مراحل رشد انسان، با تغییرات گسترده شناختی، فیزیولوژیک و هیجانی همراه است. در این دوران، محیط مدرسه و به ویژه تعاملات کلاسی نقش بسزایی در شکل دهی به هویت و توانمندی های نوجوانان ایفا می کنند. مقاله حاضر با هدف بررسی جامع و تحلیل نقش سبک های ارتباطی معلم بر ابعاد مختلف رشد شناختی و هیجانی دانش آموزان مقطع متوسطه تدوین شده است. روش این پژوهش، مروری سیستماتیک و تحلیلی بر مبنای منابع معتبر علمی است که در آن الگوهای مختلف ارتباطی شامل سبک های مقتدرانه، استبدادی و سهل گیرانه و پیامدهای آن ها مورد واکاوی قرار گرفته است. یافته های حاصل از بررسی متون نشان می دهد که سبک ارتباطی معلم، فراتر از انتقال محتوای درسی، به عنوان یک کاتالیزور در فرآیند پردازش اطلاعات و تنظیم هیجانات عمل می کند. نتایج حاکی از آن است که سبک های ارتباطی حمایتگر و تعاملی که با گرمی، پذیرش و انتظارات بالا همراه هستند، همبستگی مثبتی با رشد تفکر انتقادی، حل مسئله، انگیزش درونی و بهزیستی هیجانی دارند. در مقابل، سبک های کنترل گر و سرد، منجر به افزایش اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و رکود شناختی می شوند. این مقاله در نهایت نتیجه می گیرد که توانمندسازی معلمان در زمینه مهارت های ارتباطی و آگاهی از روان شناسی نوجوان، ضرورتی اجتناب ناپذیر برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در مدارس متوسطه است.

کلیدواژه ها:

سبک های ارتباطی ، رشد شناختی ، هوش هیجانی ، دوره متوسطه ، تعامل معلم-دانش آموز