جمهوری اسلامی هوشمند: ترسیم قانون اساسی نوین در تقاطع سنت، فناوری و عدالت

این مقاله به بررسی امکان طراحی الگویی نوین برای قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران می پردازد که در آن سه محور سنت، اسلامی فناوری پیشرفته و عدالت چندبعدی اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی در تعاملی سازنده قرار می گیرند. با تمرکز بر مفاهیمی مانند حقوق دیجیتال، حکمرانی مشارکتی و توسعه پایدار، مقاله نشان می دهد که چگونه می توان با حفظ چارچوب ولایت فقیه و هویت ایرانی اسلامی به نیازهای پیچیده قرن ۲۱ پاسخ داد. روش تحقیق مبتنی بر تحلیل کیفی اسناد حقوقی و تطبیق آنها با چالش های نوین است. یافته ها حاکی از آن است که بازتعریف مفاهیمی مانند «فقه پویا»، «اقتصاد مقاومتی» و «امنیت انسانی» در چهارچوبی انعطاف پذیر، امکان همگرایی ارزش های دینی با حقوق بشر و فناوری های نوین را فراهم می کند. با این حال چالش های اساسی مانند مقاومت نهادهای سنتی مدیریت تنوع، قومی و تضمین امنیت سایبری نیازمند مکانیسم های اجرایی دقیق است.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی مدرن ، حکمرانی دیجیتال ، فقه پویا ، عدالت زیست محیطی ، امنیت سایبری ، مشارکت شهروندی