شکست روایت، گسست زمان و مرگ شخصیت در کریستین و کید اثر هوشنگ گلشیری و عاشق اثر مارگریت دوراس

این جستار به بررسی تطبیقی مولفه های رمان نو در رمان های کریستین و کید اثر هوشنگ گلشیری و عاشق اثر مارگریت دوراس می پردازد. این دو روایت هر دو با الهام از جریان رمان نو، هنجارهای داستان گویی کلاسیک را به چالش می کشند و بر شیوه جریان سیال ذهن و کنار گذاشتن روایت خطی تاکید دارند. در کریستین و کید، گلشیری مستقیما از شیوه روایی آلن روب-گریه الهام گرفته و موضوع اصلی حسادت را از طریق ساختاری تکه تکه برجسته می کند. از سوی دیگر، عاشق اثر دوراس، حافظه و درون نگری را ترکیب می کند و یک روایت عاشقانه را به کشفی حساس و شخصی تبدیل می سازد. این مقاله با بررسی چهار جنبه، شباهت ها و تفاوت های بین این دو اثر را کاوش می کند.

کلیدواژه ها:

رمان ، نو ، هوشنگ گلشیری ، مارگریت دوراس ، گسست ، روایت ، طرح داستانی واسازی شده