بصائر: گنجینه ای نویافته از زبان شناسی عربی و علوم قرآنی به فارسی در سده ششم هجری

البصائر فی الوجوه و النظایر عنوان یکی از تفاسیر قدیمی و مهم فارسی است که توسط ابوالفضائل محمد بن حسین معینی (د. ۵۳۷ق) در منطقه نیشابور و در سده ششم هجری قمری تدوین شده است. باتوجه به زبان اثر، قدمت و موضوع، آن اهمیت این اثر از حیث تطور زبان و نثر فارسی و نیز دانشهای قرآنی روشن است. مولف که تسلط کامل به زبان عربی دارد تصمیم گرفته تا کتابی نه ادبی بلکه کاملا علمی و درسی در حوزه ادبیات عرب واژگان قرآنی و تفسیر قرآن برای علاقه مندان فارسی زبان بوم خود تدوین کند. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی نوشته شده است برای نخستین بار ساختار صحیح کتاب ارائه گردیده و در ادامه برخی ویژگیهای ادبی و زبانی و نیز بررسی محتوایی این اثر ارزنده ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

ابوالفضائل معینی ، بصائر ، تفسیر ، قرآن ، وجوه و نظایر ، زبان فارسی