تحلیل حکایت نحوی و کشتیبان بر اساس نظریه کهن الگویی یونگ

این تحلیل به بررسی حکایت نحوی و کشتیبان از مثنوی معنوی مولانا از منظر نظریه کهن الگویی یونگ به ویژه مفاهیم سایه و نقاب می پردازد. مسئله اصلی این است که چگونه می توان این حکایت را بر اساس مفاهیم روان شناختی یونگ تحلیل کرد. هدف از این تحلیل روشن سازی ابعاد روان شناختی شخصیت های حکایت و درک فرآیند خودشناسی و رشد درونی است. فرضیه این است که نحوی با نقاب دانشمند بودن خود، از سایه اش ویژگی های نادیده گرفته شده مانند سادگی و تواضع فاصله گرفته و مواجهه با کشتیبان، او را با سایه خود روبرو می سازد. روش تحقیق تحلیل محتوای کیفی حکایت با استفاده از مبانی نظری یونگ است. نتیجه این تحلیل نشان می دهد که نحوی با مواجهه با سایه، خود به خودشناسی عمیق تری دست می یابد و از نقاب دانشمند بودن فاصله می گیرد. این فرآیند نمادی از فرآیند «فردیت» یونگ است که به رشد درونی و یکپارچگی شخصیت منجر می شود. مستخرج از رساله دکتری با عنوان تحلیل مثنوی معنوی بر اساس نظریه کهن الگوی سایه و نقاب یونگ.

کلیدواژه ها:

نحوی و کشتیبان ، کهن الگوی سایه و نقاب ، یونگ ، مثنوی معنوی ، مولوی