موسیقی درونی در مجموعه طفلی به نام شادی از شفیعی کدکنی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 51

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ADCONF06_012

تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1404

چکیده مقاله:

فرمالیسم یکی از مکاتب قرن بیستم است که تحت تاثیر فوتوریسم و نظریات زبان شناسان روسی به وجود آمد. از نظرگاه صورت گرایان (فرمالیست ها) ادبیات چگونه گفتن است؛ نه چه. گفتن. مکتب فرمالیسم اصولی دارد که بیشتر در حوزه زبان بروز می یابند. بیشتر این اصول را می توان در شعر شفیعی کدکنی یافت و بررسی کرد. شاید علتش آن باشد که شفیعی پیشتر با شیوه های مکتب فرمالیست آشنا بوده و آثاری نیز در این زمینه دارد. تازه ترین مجموعه شعر شفیعی کدکنی طفلی به نام «شادی» نام دارد که توسط نشر سخن به چاپ رسیده است. این مجموعه در برگیرنده پنج دفتر با عنوان های زیر است: «همین آسمان و روی همین خاک»، «زمانه»، «شکفتن و گفتن»، «از همیشه تا جاودان»، «شیپور اطلسیها» و «در شب سردی که سرودی نداشت». هدف از این پژوهش بررسی موسیقی درونی به عنوان یکی از ویژگی های فرمالیسم در برخی از اشعار مجموعه طفلی به نام شادی است.

کلیدواژه ها:

موسیقی درونی شفیعی کدکنی ، طفلی به نام شادی

نویسندگان

پیمان تباری

گروه زبان و ادبیات فارسی واحد کرمانشاه دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

مجتبی سهراب نژادی

دبیر آموزش و پرورش دانش آموخته ی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی، تویسرکان، ایران