ارزیابی پتانسیل ژئوتوریسمی گنبد نمکی کهنه (لارستان) با رویکرد AHP و تحلیل SWOT

گنبد نمکی کهنه واقع در ۱۲ کیلومتری شمال شرق اوز استان فارس یکی از ساختارهای شاخص زمین شناسی منطقه لارستان و بخشی از سری هرمز در زون چین خورده زاگرس جنوبی به شمار می رود. هدف این پژوهش، شناسایی و ارزیابی پتانسیلهای ژئوتوریسمی این گنبد با تاکید بر واحدهای زمین شناختی و ژئومورفولوژیکی و تحلیل آنها از منظر زیبایی شناسی آموزشی و علمی است به منظور دستیابی به این هدف از روش ترکیبی شامل بررسیهای صحرایی، تحلیل منابع زمین شناسی و مدل تصمیم گیری سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. در این راستا شش واحد ژئوتوریسمی شاخص شامل رخنمونهای نمک و ژیپس، غارهای نمکی، چشمههای شور، درههای انحلالی، تیغههای نمکی و ساختارهای چین خورده اطراف گنبد شناسایی گردید. یافتهها نشان میدهد که گنبد نمکی کهنه به واسطه تنوع پدیدههای زمین شناسی و فرایندهای فعال دیاپیری واجد ارزش بالای آموزشی و علمی بوده و پتانسیل تبدیل شدن به یک ژئوسایت شاخص در جنوب کشور را دارد. نتایج مدل AHP نیز حاکی از آن است که بیشترین امتیاز به معیارهای ارزش، علمی، زیبایی بصری و امکان آموزش میدانی اختصاص دارد. با توجه به وضعیت اقتصادی ضعیف منطقه و مهاجرت، ساکنان توسعه گردشگری زمین پایه با رویکرد حفاظت محور، میتواند ضمن ارتقاء آگاهی زمین شناسی موجب رونق اقتصادی و افزایش مشارکت بومیان در حفاظت از ژئومیراث منطقه گردد.

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، گنبد نمکی کهنه ، تحلیل SWOT ، AHP