بررسی علل بی انگیزگی دبیران کاروفناوری در استان خراسان رضوی

مقاله حاضر به بررسی عوامل بی انگیزگی دبیران کاروفناوری در خراسان رضوی پرداخته است. برای انتخاب گروه نمونه معرف و همچنین افزایش دقت اندازه گیری، از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شده است. تعداد ۳۰ نفر از دبیران تخصصی کاروفناوری مشغول به تدریس در سال ۱۴۰۳-۱۴۰۴ انتخاب شدند. از این تعداد، ۲۰ خانم و ۱۰ نفر آقا هستند. ابزار سنجش این پژوهش پرسشنامه ۲۶ سوالی بوده که به مدد تئوریهای انگیزش و بررسی یافته های پژوهشهای پیشین گردآوری و سپس بر اساس فن دلفی برای متخصصان تعلیم و تربیت ارسال شد. اعتبار ابزار سنجش به وسیله آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار اعتبار کل تست برابر با ۹۴.۳ بود. نتایج تحلیل عاملی نشان می دهد که عوامل موثر بر تقویت انگیزه شغلی دبیران مشتمل بر عامل اول؛ توانایی فنی، عامل دوم؛ عامل خودشکوفایی، عامل سوم؛ عوامل حرفه ای، و عامل چهارم؛ عوامل بیولوژیکی هستند.

کلیدواژه ها:

خودشکوفایی ، عزت نفس ، فیزیولوژیکی ، انگیزش