ارزیابی ظرفیت ایمن عبور سیلاب در کانال آبخروار بهبهان: تحلیل وضعیت پیشین و موجود

مدیریت سیلاب در کانالهای شهری برای کاهش خطرات در مناطق نیمه خشک که مستعد سیلابهای ناگهانی هستند امری حیاتی است. این مطالعه ظرفیت ایمن عبور سیلاب کانال آبخروار در بهبهان ایران را تحت دو سناریو بررسی می کند: وضعیت پیشین (حالت طبیعی بدون سازه های جانبی مانند پلها و دیوارها) و وضعیت موجود (نیمی از کانال در بخش ابتدایی با سازه های جانبی و پلها و در بخش انتهایی سرپوشیده). داده های بارندگی از پنج ایستگاه (۱۳۴۶-۱۴۰۴) با استفاده از توزیع مقادیر حدی تعمیم یافته (GEV) برای دوره های بازگشت ۲ تا ۲۰۰ سال تحلیل شد. مدل HEC-HMS برای شبیه سازی بارش-رواناب با استفاده از منحنی SCS (CN) استخراج شده از کاربری اراضی و طبقه بندی خاک استفاده شد. مدل HEC-RAS برای شبیه سازی جریان غیرماندگار دو بعدی و پهنه بندی سیلاب به کار رفت. نتایج نشان دهنده دبی های اوج از ۱.۴۰ متر مکعب بر ثانیه (۲ سال) تا ۴.۶۰ متر مکعب بر ثانیه (۲۰۰ سال) است. سناریوی پیشین قبل از ایجاد کانال پهنه وسیعی از غرقابی را نشان داد، در حالی که سناریوی موجود برای سیلابهای کوچک پهنه غرقابی را کاهش داد اما در سیلابهای بزرگ به دلیل گلوگاه های هیدرولیکی، غرقابی را تشدید کرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ظرفیت سیلاب ، کانال آبخروار ، HEC-HMS ، HEC-RAS ، بهبهان