کنترل تبخیر آب و سازگاری با تغییر اقلیم در شبکه های آبیاری با استفاده از صفحات خورشیدی تولید انرژی مطالعه موردی کانال زهکش نوروزلو

تغییرات اقلیمی باعث افزایش تبخیر از منابع آبی شده است. بنابراین باید به گونه ای شرایط فعلی را مدیریت کرد که گسترش اثرات منفی تبخیر، محدود و کنترل گردد. تبخیر از سطح کانالهای روباز خصوصا در مناطق خشک و نیمه خشکی مانند ایران، نیاز به مطالعات دقیق تری دارد. در مطالعه حاضر سعی بر برآورد میزان تبخیر و پتانسیل تابش خورشیدی در محدوده کانال زهکش و اثر احتمالی پوشش سطح کانال با پنلهای خورشیدی در کاهش میزان تبخیر شد. به این منظور از نرم افزار meteonorm (برای پیش بینی دما و تابش و psyst) به منظور بررسی زوایای تابش و اثر سایه بر صفحات خورشیدی استفاده گردید در این فرایند ابتدا میزان تابش با استفاده از نرم افزار متئونرم و با هر سه سناریوی تغییر اقلیم (AlB،A۲ و (B۱) مورد بررسی قرار گرفت. سپس با استفاده از نرم افزار پی وی سیست در تطابق پتانسیل تابش بر آوردی با پتانسیل تابش ماهانه و سالانه موجود زوایای تابش و اثر سایه بر صفحات خورشیدی بدست آمد. بر اساس یافتههای پژوهش پارامتر میزان تابش بر اساس سناریوی A۲ تغییرات بیشتری نسبت به دو سناریوی دیگر نشان داد لذا پیش بینی ۲۰۳۰ نیز بر اساس سناریوی A۲ انجام شد. نتایج حاصل افزایش تدریجی پارامترهای اقلیمی و در نتیجه گرمای کره زمین را آشکار نمود. همچنین نتایج نشان داد که با صفحات خورشیدی در مساحتی به وسعت حدود ۳۶۹۶۰ متر مربع، سالانه ۱۰۵۰۸ مگاوات ساعت انرژی الکتریسیته تولید گردیده و میزان تبخیر از کانال ۴۵/۱۴ درصد کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی کانال ، خورشیدی کاهش تبخیر Pvsyst ، Meteonorm آب