بررسی ساختار جریان آشفته و تعیین فاصله در بین آبشکنهای متوالی

کنترل و کاهش پدیده آبشستگی در سواحل فرسایش پذیر رودخانه ها با استفاده از آبشکنها به عنوان یکی از روشهای موثر پایدار و سازگار با شرایط طبیعی محیط همواره مورد توجه پژوهشگران مهندسان طراح و مدیران منابع آب قرار گرفته است. در تحقیق حاضر، عملکرد هیدرولیکی آبشکنهای نفوذناپذیر و گابیونی با تاکید بر تعیین فاصله بهینه میان سازه ها و ارزیابی شرایط مختلف استغراق مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش عرض آبشکن وسعت ناحیه جریانهای بازگشتی و سکون گسترش یافته و به تبع آن کارایی هیدرولیکی سازه ها بهبود می یابد. همچنین مشخص گردید که آبشکنهای گابیونی به دلیل ویژگی متخلخل و انعطاف پذیر بودن عملکرد بهتری نسبت به آبشکنهای نفوذناپذیر ارائه می دهند.

کلیدواژه ها:

آبشکن ، فاصله ، بهینه ، فرسایش ، سواحل ، گابیون ، ناحیه سکون