بررسی رابطه بین شیوه های تربیتی معلمان و سطح شادی و سلامت روان در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تربیتی معلمان با سطح شادی و سلامت روان دانش آموزان انجام شده است. محیط مدرسه پس از خانواده مهم ترین کانون تاثیرگذار بر شخصیت و بهداشت روانی کودکان و نوجوانان محسوب می شود و در این میان، سبک تعامل معلم به عنوان الگوی رفتاری، نقشی تعیین کننده دارد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری شامل کل دانش آموزان کلیه مقاطع تحصیلی بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک های مدیریت کلاس و فرزندپروری معلمان، پرسشنامه شادی آکسفورد و پرسشنامه سلامت عمومی بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین سبک تربیتی مقتدرانه (دموکراتیک) معلمان و ابعاد مختلف سلامت روان و شادکامی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در مقابل، سبک های تربیتی استبدادی و سهل گیرانه همبستگی منفی با سلامت روان داشته و پیش بینی کننده سطوح بالاتر اضطراب و افسردگی در دانش آموزان بودند. یافته ها حاکی از آن است که معلمانی که فضایی مبتنی بر احترام متقابل، قوانین شفاف و حمایت عاطفی ایجاد می کنند، به طور مستقیم بر ارتقای بهزیستی روان شناختی دانش آموزان تاثیر می گذارند. این پژوهش بر لزوم بازنگری در دوره های تربیت معلم و گنجاندن سرفصل های روانشناسی تربیتی کاربردی تاکید دارد تا از این طریق بتوان محیطی امن و شاد برای شکوفایی استعدادهای دانش آموزان فراهم آورد و از بروز آسیب های روانی در سنین حساس پیشگیری نمود.

کلیدواژه ها:

شیوه های تربیتی ، سلامت روان ، شادی ، دانش آموزان ، معلم.