مقایسه سرشت و منش در اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه‎های علوم پزشکی : مطالعه مبتنی بر جمعیت الکترونیک

هدف: سرشت و منش، از عوامل کلیدی در شکل دهی به تعاملات آموزشی و پژوهشی در دانشگاه ها شناخته می شوند. این ویژگی ها تاثیر قابل توجهی بر کیفیت یادگیری و آموزش دارند. با توجه به نقش مهم حوزه بهداشت و درمان در سلامت جامعه، بررسی سرشت و منش اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم پزشکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش با هدف مقایسه سرشت و منش در اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‎های علوم پزشکی و غیرپزشکی انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی روی اساتید و دانشجویان تحصیلات‎تکمیلی رشته‎های علوم پزشکی وابسته به وزارت بهداشت و غیرپزشکی وابسته به وزارت علوم در سراسر کشور از طریق پرسشنامه آنلاین  انجام شد. نمونه‎گیری به‎صورت الکترونیکی انجام شد. حجم نمونه با توجه به همبستگی ۰.۴ و توان آزمون ۰.۸ برابر با ۲۰۵ نفر برآورد شد. گردآوری دادهها با پرسشنامه ۱۲۵ سوالی سرشت و منش کلونینجر و پایایی  ۷۳/۰ تا ۹/۰ انجام گرفت.  تحلیل با SPSS۲۱  و آزمون‎ های توصیفی، تحلیل واریانس چند متغیره و رگرسیون چندمتغیره صورت گرفت. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: از مجموع ۲۰۷ نفر نمونه، ۵/۴۹ درصد از مشارکت‎کنندگان ۴۰-۳۱ سال و ۲/۶۹درصد خانم بودند. بیشترین و کمترین نمره در زیرگروه سرشت، نوجویی۳۴/۲±۹۹/۱۰و پشتکار۲۲/۱±۴/۳ و در زیرگروه منش، همکاری ۶۱/۲± ۶۸/۱۴ و خودراهبردی ۴۳/۴±۶۶/۹ بود. علی‎رغم بالابودن نمرات بعضی از زیرگروه‎‎ها همچون همکاری، خودفراوری و نوجویی رابطه معناداری بین سرشت و منش در دو گروه وجود نداشت (۰۵/۰(p >. نتیجه گیری: میان سرشت و منش در اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته‎های علوم پزشکی و غیرپزشکی تفاوت معناداری یافت نشد. این یافته ها به اهمیت یکسانی ویژگی های شخصیتی در هر دو گروه اشاره دارد. توجه به عوامل دیگری مانند تاثیر محیط آموزشی و روش های تدریس بر سرشت و منش دانشجویان و اساتید پیشنهاد می‎شود.

کلیدواژه ها:

Faculty ، Graduate ، Personality ، Medical Sciences ، تحصیلات تکمیلی ، شخصیت ، علوم پزشکی ، هیات علمی