نقش دوگانه روغن فرار بادیان ستاره ای: بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و تخریب DNA علیه Staphylococcus aureus

هدف: افزایش تهدید مقاومت آنتی بیوتیکی، به ویژه در Staphylococcus aureus، نیازمند گسترش رویکردهای درمانی نوین است. هدف از این پژوهش، بررسی پتانسیل عملکردی دوگانه روغن فرار بادیان ستاره ای (Illicium verum) از نظر اثرات آنتی اکسیدانی و توانایی تخریب DNA بود. مطالعات پیشین نشان داده اند که بادیان ستاره ای به طور سنتی به عنوان ادویه غذایی و در طب عامیانه برای درمان سرفه و تسکین درد استفاده می شود، اما مکانیسم دقیق فعالیت ضدباکتریایی روغن اسانسی آن همچنان ناشناخته است.مواد و روش ها: برای انجام آزمون های تحلیلی و زیستی از کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی جرمی (GC-MS)، ظرفیت کل آنتی اکسیدانی، آزمون مهار رادیکال DPPH، آزمون FRAP و آزمون تخریب DNA استفاده شد. ایزوله های باکتریایی از زخم پای دیابتی به دست آمده، شناسایی و با استفاده از تعیین توالی ژن ۱۶S rRNA توصیف ژنتیکی شدند، سپس تحلیل جهش بر روی آن ها انجام گردید. نرم افزار SwissADME برای تحلیل ویژگی های فیزیکوشیمیایی از جمله وزن مولکولی، LogP، تعداد دهنده ها و گیرنده های پیوند هیدروژنی و مساحت قطبی توپولوژیکی (TPSA) استفاده شد.نتایج: تحلیل GC-MS ترکیب شیمیایی غالب آنتول را با مقادیر قابل توجهی از استراگول، لیمونن و آنیس آلدهید نشان داد. آزمون DPPH فعالیت موثر مهار رادیکال آزاد را با IC₅₀ برابر ۲/۷ درصد (v/v) در مقایسه با ۵/۳ درصد (v/v) برای ویتامین E نشان داد. تحلیل FRAP نیز فعالیت آنتی اکسیدانی وابسته به دوز را تایید کرد. در این مطالعه یک ایزوله باکتریایی جدید شناسایی شد که به عنوان سویه جدید S. aureus معرفی و با شماره دسترسی PX۰۶۸۳۷۷.۱ در پایگاه GenBank ثبت گردید. فقدان باند DNA در الکتروفورز پس از آزمون تخریب DNA، تخریب ژنومی قابل توجهی را نشان داد که می تواند ناشی از اثرات ژنوتوکسیک قوی ترکیبات با وزن مولکولی پایین و آب گریزی بالای روغن فرار باشد؛ ویژگی هایی که نفوذ سریع به غشا و در نتیجه تخریب اسید نوکلئیک آسیب دیده را تسهیل می کنند.نتیجه گیری: با توجه به خواص آنتی اکسیدانی و ژنوتوکسیک قوی روغن اسانسی بادیان ستاره ای که در این مطالعه نشان داده شد، این ماده می تواند به عنوان یک عامل ضد میکروبی طبیعی و بومی بالقوه، به ویژه علیه باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک معرفی گردد.

کلیدواژه ها:

آنتول ، زخم پای دیابتی ، GC–MS ، Illicium verum ، Staphylococcus aureus