مرور جامع بر نقش هوشمندسازی مدارس در بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، انجام یک مرور جامع و تحلیلی بر تاثیر و نقش هوشمندسازی مدارس در ارتقای کیفیت و بهبود فرایند یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی است. هوشمندسازی به عنوان یک تحول سیستمی، فراتر از نصب تجهیزات، بر تغییر در رویکردهای آموزشی، مدیریت داده ها و توسعه صلاحیت های دیجیتال معلمان تاکید دارد و شامل ابعاد سخت افزاری، نرم افزاری و مغزافزاری است. (بادیه) تاکید می کند که هوشمندسازی سیستم آموزشی باید فرآیند یادگیری را محور قرار دهد و صرفا محدود به تجهیز فیزیکی نباشد. روش این مطالعه، مرور منابع علمی و پژوهش های مرتبط داخلی و خارجی بوده و تلاش شده است تا با واکاوی دستاوردهای علمی، تصویری واقع بینانه از فرصت ها و چالش های این رویکرد ارائه گردد. یافته های اصلی پژوهش نشان می دهد که هوشمندسازی در صورت اجرای صحیح و متمرکز بر تربیت نیروی انسانی، پتانسیل بالایی در افزایش انگیزه، شخصی سازی یادگیری و تقویت مهارت های قرن بیست و یکم در کودکان دارد. با این حال، نبود آموزش های کافی برای معلمان، مشکلات زیرساختی و فقدان محتوای بومی مناسب، از عوامل اصلی هستند که کارآمدی کامل این طرح ها را با مانع روبرو ساخته اند. در نهایت، پژوهش حاضر نتیجه می گیرد که موفقیت هوشمندسازی در مدارس ابتدایی، مستلزم تعادل میان تجهیزات فناورانه و توانمندسازی پداگوژیک معلم است.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی مدارس ، فرایند یادگیری ، آموزش ابتدایی ، فناوری آموزشی ، نوآوری سیستمی