امکان سنجی جمع آوری آب باران به عنوان یک روش جایگزین تامین آب مناطق روستایی در آب و هوای نیمه خشک

در این مطالعه، کیفیت فیزیکوشیمیایی و میکروبی شش منبع آبی شامل سه منبع محلی روستای چناران (مخزن، آبشار و چشمه) و سه منبع حاصل از جمع آوری آب باران (سطوح ایزوگام، ایرانیت و فضای باز) در دو بازه زمانی (هم زمان با نمونه برداری و دو ماه پس از آن) مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری در سه مرحله تکرار شد و ۱۲ پارامتر کیفی از جمله EC، TDS، pH، نیترات، فسفات و فلزات قلیایی مطابق با روش های استاندارد آزمایشگاهی سنجش شدند. نتایج با استانداردهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) و استاندارد ملی ایران (ISIRI ۱۰۵۳) مقایسه شد. نتایج تحلیل آماری با استفاده از آزمون T زوجی نشان داد که میانگین پنج پارامتر فسفات، نیترات، سدیم، هدایت الکتریکی و کدورت در دو بازه زمانی مورد بررسی تفاوت معنی داری داشته است (مقادیر p-value به ترتیب ۰۱۵/۰، ۰۰۰/۰، ۰۱۳/۰، ۰۲۲/۰ و ۰۱۰/۰؛ p-value <۰.۰۵). هم چنین، کم ترین تفاوت بین دو بازه زمانی مربوط به دو فاکتور کیفی Ca و TDS بود که مقادیر p-value آن ها به ترتیب ۵۶۲/۰ و ۵۰۸/۰ گزارش شد. بررسی دیاگرام گیبس نشان داد که پارامترهای کیفی در آب باران دارای منشا جوی اند، در حالی که منابع محلی تحت تاثیر فرآیندهای زمین شناختی (سنگ–آب) قرار گرفته اند. تحلیل مثلثی کاتیونی بیانگر آن است که تیپ کاتیونی در برخی منابع مانند آب مخزن و آبشار سدیک و در برخی دیگر مانند ایزوگام کلسیک است. نتایج میکروبی نشان داد که منابع آب آبشار و چشمه در هر دو بازه زمانی آلوده و برای شرب نیاز به ضدعفونی دارند، در حالی که آب باران و مخزن عاری از آلودگی میکروبی بودند. به طور کلی، هرچند بیش تر منابع آبی روستا از نظر استانداردهای شرب قابل قبول اند، تصفیه اولیه به لحاظ میکروبی برای مصرف انسانی ضروری است.

کلیدواژه ها:

Rainwater Harvesting ، Physicochemical Characteristics ، Microbial Contamination ، Gibbs Diagram ، Chenaran Village ، استحصال آب باران ، خصوصیات فیزیکوشیمیایی ، آلودگی میکروبی ، دیاگرام گیبس ، روستای چناران.