جمع آوری آب از مه؛ منبع آبی پایدار در مناطق کوهستانی (مطالعه موردی: روستای سراورسو- اشکورات شهرستان رودسر)

در مناطق کوهستانی اشکورات که به عنوان قطب توسعه فندق و گیاهان دارویی کشور شناخته می شوند، ضرورت تامین آب مورد نیاز باغات و مزارع و هم چنین تامین آب شرب، با بهره گیری از موهبت خدادادی باران و مه دو چندان است. ساکنان این مناطق با استفاده از سامانه های متنوع سطوح آبگیر باران، از تمام ظرفیت های محیطی به منظور تامین آب مورد نیاز برای مصارف گوناگون بهره می برند. در این مقاله با استقرار سامانه های جمع کننده پرده ای آب از مه در روستای کوهستانی سراورسو از توابع اشکور شهرستان رودسر با میانگین رطوبت نسبی ۷/۶۳ درصد، بهره گیری از این سرمایه محیطی مورد توجه قرار گرفته است. بررسی و پایش داده های ثبت شده از سامانه های استحصال آب از مه با توری فلزی طی ۳۶۵ روز، ۶۹ واقعه مه آلود را در این منطقه ثبت نمود. مقدار کل آب جمع آوری شده برای هر مترمربع از این جمع کننده ها بیش از ۵۰۰ لیتر در سال بود. در این وقایع متوسط عملکرد جمع کننده ها ۳۷/۷ لیتر در مترمربع در روز به دست آمد. بررسی متوسط عملکرد جمع کننده ها نشان داد که حداکثر مقدار برداشت ماهانه در آذرماه با ۴/۱۲ (لیتر/ مترمربع/ روز) و حداقل آن ۵/۱ (لیتر/ مترمربع/ روز) در بهمن ماه بود. در اجرای پروژه استحصال آب از مه توجه به الزامات فنی و اجتماعی هم چون فراوانی وقوع مه، سرعت و جهت باد، محتوای رطوبتی مه، ویژگی های توپوگرافی، نیاز مردم به آب و مشارکت مردم در اجرا، پایش و نگهداری پروژه حائز اهمیت است. برداشت آب از مه به دلیل هزینه اندک اجرا و نگهداری، در کنار سایر روش های استحصال آب باران می تواند به عنوان یک گزینه پایدار در تامین بخشی از نیاز آبی مناطق مستعد، مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Guilan ، Eshkevar ، Compatibility with water scarcity ، Fog ، استحصال آب باران ، اشکور ، ذخیره رطوبت ، سازگاری با کم آبی ، مه