بررسی جایگاه ایران در تاریخ نگاری رسمی بحرین
محل انتشار: فصلنامه مطالعات تاریخ اسلام، دوره: 17، شماره: 65
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 27
فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PTE-17-65_006
تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1404
چکیده مقاله:
تحولات بحرین همواره ارتباط نزدیکی با رویدادهای داخلی ایران داشته که بازتاب آن در اسناد رسمی و تاریخی دیده میشود. پس از استقلال بحرین تعریف نسبت حکام جدید آن با فرهنگ و تاریخ قدیم ایرانیانی که قرنها به عنوان اتباع ایران در بحرین حضور داشتند اهمیت یافت. حکام جدید بحرین برای تعریف هویت جدیدی از این کشور راهکارهای متفاوتی را در پیش گرفتند که در تاریخنگاری رسمی نمود بارزی یافته است.
این پژوهش در پی آن است که با روش تاریخی و رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بررسی متون تاریخ نگاری رسمی بحرین به این سوال پاسخ دهد که ایران در تاریخ نگاری رسمی بحرین چه جایگاهی دارد؟ یافته های پژوهش نشان می دهد نگارندگان تاریخ رسمی بحرین گفتمانی برای غیریت سازی از ایرانیان و شیعیان شکل دادند که با تاکید بر عناصر عرب/سنی، عناصر ایرانی/ شیعی را به حاشیه می راند تا تاریخ بحرین را همچون یک کشور مستقل قدیمی روایت کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین هژبریان
Assistant Professor, Department of History, Payame Noor University, Tehran, Iran.
احمد پایداره
PhD student in Islamic History, Payame Noor University, Qeshm, Iran
مجتبی سلطانی احمدی
Associate Professor, Department of Islamic History and Civilization, Payame Noor University, Tehran, Iran.
احمد بازماندگان خمیری
Assistant Professor, Department of History, Payame Noor University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
