بررسی و تحلیل نوستالژی در اشعار شاعران زن در عصر انقلاب اسلامی

نوستالژی به عنوان یکی از شاخههای علم روانشاسی، یک نوع احساس درونی نسبت به موقعیت های گذشته فردی است. شاعران در سدههای مختلف به نوعی با خاطرات گذشته خود تصویرسازیهای شاعرانه داشته و در قالبهای متعدد به نمایش گذاشته. این پژوهش به شیوه تحلیلی- توصیفی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای انجام شده و در نظر دارد به این سوال اصلی پاسخ دهد که بیشترین نمودهای نوستالژی در شعر شاعران زن انقلاب اسلامی چگونه و در چه شکلهایی ظاهر شده است. مولفه های مختلف نوستالژی در شعر این شاعران بررسی و تحلیل شده است. شاعران زن با توجه به لطافت روحی و احساسات زلالی که دارند بیشتر غم غربت و دلتنگی نسبت به گذشته را در شعر خود نشان میدهند به همین خاطر این نوع نوستالژی بیشتر از سایر نمودها در شعرشان دیده می شود.

کلیدواژه ها:

شعر معاصر ، شعر انقلاب اسلامی ، شعر ، زنان ، نوستالژی ، غربت ، دلتنگی