آیین حکومت داری و بازتاب نگرش نظامی در منظومه ی خسرو و شیرین

نظامی گنجوی در ادبیات فارسی شاعری داستان سرا محسوب می شود و منظومه های عاشقانه اش در دوران دیریاز همواره مورد توجه قرار گرفته است. او با مناعت طبع، حکمت و زهد والا به مباحث حکومتی پرداخته و از انتقادات تند و کوبنده در باب مسائل حکومتی خودداری نکرده است. در این پژوهش، نگاهی به آیین حکومت داری در منظومه عاشقانه خسرو و شیرین از دیدگاه نظامی می اندازیم. او در این منظومه بر مصلحت عمومی مردم و پرهیز از ظلم و کج رفتاری حاکمان تاکید داشته است. نظامی در مخزن الاسرار به نقد ظلم و بیدادگری شاهان پرداخته و شخصیت های وابسته به دربار را ترسیم کرده است.

کلیدواژه ها:

حکومت داری ، نظامی ، خسرو و شیرین ، نظم