تغییرات پروفایل لیپیدی و هورمون TSH در زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک و کم کاری تیروئید به دنبال یک دوره تمرینات آبی

سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال اندوکرین و متابولیکی رایج در زنان در سنین باروری است که ۱۵ تا ۲۰ درصد زنان را درگیر کرده است. ورزش باعث افزایش فعالیت محور هیپوتالاموس – هیپوفیز – آدرنال و متعاقب آن کاهش اندروزن ها می شود. با توجه به ارتباط دو بیماری تخمدان پلی کیستیک و هیپوتیروئیدیسم و عدم بررسی شاخص های هورمونی در مطالعات قبلی این مطالعه جهت بررسی اثر تمرین در آب بر شاخص هورمونی TSH و پروفایل لیپیدی در بیماران مبتلا به تخمدان پلی کیستیک و هیپوتیروئیدیسم انجام شده است . پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این مطالعه ۳۰ نفر از بیمارن مبتلا به سندرم تخمدان پلیکیستیک و هیپوتیروئیدیسم در دو گروه ۱۵ نفره تحت بررسی قرار گرفتند. متغیر ها و شاخص های مورد مطالعه در ابتدای مطالعه و بعد از ۱۲ هفته در افراد مورد مطالعه بررسی و تحلیل شدند. گروه مورد طی این ۱۲ هفته تحت تمرینات منظم طبق پروتکل در آب قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که تمرینات بدنی می توانند به طور موثری سبب بهبود پروفایل چربی در بیماران شوند. . میانگین BMI بیماران معادل۶۳/۲۲ در گروه کنترل و ۷۹/۲۲ در گروه مورد بود. میانگین TSH در گروه کنترل برابر ۲۷/۸ و در گروه مورد برابر ۹۶/۷ بود. به نظر می رسد تمرینات در آب به مدت ۱۲ هفته می تواند سبب بهبود پروفایل لیپیدی در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک با هیپوتیروئیدی گردد. مطالعه حاضر با بررسی TSH بیماران مبتلا به تخمدان پلی کیستسک با هیپوتیروئیدیسم نشان داد که تمرینات منظم در آب می تواند به طور موثری سبب کاهش سطح TSH شده و به این ترتیب از میزان نیاز به داروهای تیروئیدی بکاهد. با توجه به نتایج بدست آمده در این خصوص دوز داروهای دریافتی و تغییرات سطح TSH در این بیماران می بایست مورد توجه متخصصین محترم مربوطه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تخمدان پلی کیستیک ، TSH ، تمرین در آب ، پروفایل لیپیدی ، کم کاری تیروئید